Branko Radulović je rođen 1950. godine u Titogradu, gdje je završio osnovnu školu i gimnaziju. Diplomirao je na Tehnološko-metalurškom fakultetu u Skoplju 1975. godine, magistrirao na Fakultetu za materijale i metalurgiju u Ljubljani 1986. i doktorirao na Tehnološko-metalurškom fakultetu u Beogradu 1989. godine.

Od 1976. do 1986. godine radio je u MZT- Skoplje, obavljajući niz rukovodećih funkcija. U periodu kada je bio direktor fabrike, ona je proglašena za najbolju privrednu organizaciju u SFRJ, a 1986. godine je dobila nagradu AVNOJ-a.

Od 1986. do 1990. godine radio je na Institutu za tehnička istraživanja u Podgorici, gdje je obavljao funkciju naučnog savjetnika i šefa Zavoda za hemiju, tehnologiju i metalurgiju.

Od 1990. radio je na Metalurško-tehnološkom fakultetu u Podgorici, gdje je biran za docenta, vanrednog i redovnog profesora na predmetima Termička obrada, Specijalni metalni materijali, Inženjerstvo površina i Fazne transformacije. Obavljao je funkcije šefa Katedre za fizičku metalurgiju, predsjednika postdiplomskih studija i potpredsjednika i predsjedavajućeg Skupštine Univerziteta Crne Gore.

Autor je i koautor više od 200 naučnih radova, koji su prezentirani na prestižnim kongresima i simpozijumima i publikovani u vodećim svjetskim naučnim časopisima sa SCI liste, poput „Materials Science and Technology”, “Journal of Engineering and Performance”, “ISIJ International”, “Materiali in Tehnologije” i drugi. Učestvovao je i bio rukovodilac više od 30 naučno-istraživačkih i razvojnih projekata. Autor je i koautor pet univerzitetskih udžbenika i nosilac tri patenta. Bio je mentor više desetina uspješno odbranjenih diplomskih, magistarskih i doktorskih teza. Boravio je na specijalizacijama u Japanu, Engleskoj, Njemačkoj, Rusiji, Italiji, Češkoj i drugim vodećim državama. Internacionalni bibliografski centar u Kembridžu mu je 2004. godine dodijelio nagradu za izuzetne rezultate u oblasti tehničkih nauka i svrstao ga u vodeće naučnike u svijetu.

Od 1990. aktivno je pripadao antiratnom, antirežimskom i prodemokratskom bloku, pišući brojne tekstove, peticije i učestvujući na mnogim skupovima. Bio je visoki funkcioner LSCG. Jedan je od osnivača Grupe za promjene i zamjenik predsjednika Pokreta za promjene. Bio je poslanik u 23., 24. i 25. sazivu Skupštini Crne Gore, potpredsjednik Skupštine Crne Gore, zamjenik predsjednika Odbora za evropske integracije i spoljnju politiku, član NSEI, kao i član Odbora za međunarodne odnose i evropske integracije i Komisije za praćenje i kontrolu postupka privatizacije i predsjednik Kluba poslanika Pokreta za promjene u 24. sazivu.

U 26. sazivu Skupštine Crne Gore je poslanik Pokreta za promjene u redovima koalicije Demokratski front.

Oženjen, supruga Natka - arhitekta, ćerka Ljiljana - specijalista neurolog i doktorand i sin Petar - magistar bankarstva i doktorand.