CEI je najstarija regionalna inicijativa na prostorima Centralne i Jugoistočne Evrope. Postoji od 1989. godine i danas broji 18 država članica. To su Albanija, Austrija, Bjelorusija, Bosna i Hercegovina, Bugarska, Crna Gora, Češka, Hrvatska, Italija, Mađarska, Makedonija, Moldavija, Poljska, Rumunija, Slovačka, Slovenija, Srbija i Ukrajina.
Od svog osnivanja Centralnoevropska inicijativa za cilj ima njegovanje političkog i društveno–ekonomskog razvoja u regionu, i izbjegavanje formiranja novih linija podjele u Evropi. U tom smislu, CEI je orijentisana da pomogne na različite načine jačanje kapaciteta država koje nijesu članice Evropske unije, kako bi konsolidovale svoje institucionalne i ekonomske pozadine i približili ih Evropskoj uniji.
Centralnoevropsku inicijativu čine tri funkcionalne strukture, i to:
-
vladina dimenzija, koja podrazumijeva održavanje Samita CEI – godišnjeg sastanka šefova vlada, održavanje ekonomskog foruma, održavanje godišnjeg sastanka ministara vanjskih poslova, ministara ekonomije i drugih ministarskih sastanaka
-
parlamentarna dimenzija CEI kao dodatna parlamentarna podrška ciljevima Centralnoevropske inicijative i
-
poslovna dimenzija CEI u kojoj sarađuju spoljnotrgovinske komore zemalja članica.
U skladu sa Poslovnikom o radu „CEI PD“ Stalnu delegaciju Skupštine Crne Gore pri parlamentarnoj dimenziji „CEI“, čine tri člana, njihove tri zamjene i sekretar delegacije.
Zasijedanja parlamentarne dimenzije se održavaju dva puta godišnje, u jesen kada se održava Parlamentarna skupština, u proljeće kada se održava Parlamentarni Odbor, dok se između tih zasijedanja, povremeno održavaju i sastanci tri Opšta odbora (Opšti odbor za politička i unutrašnja pitanja, Opšti odbor za ekonomska pitanja i Opšti odbor pitanja kulture), shodno planu i inicijativi predsjedavajućih tim tijelima.
Skupština Crne Gore predsjedavala je Parlamentarnom dimenzijom Centralnoevropske inicijative u periodu od 1. januara 2010. do 1. januara 2011. godine, tokom kojeg su organizovane dvije parlamentarne konferencije, na kojima se raspravljalo o borbi protiv organizovanog kriminala i korupcije, prekograničnoj saradnji, kao i o komunikaciji parlamenata sa civilnim sektorom.
